Παιδική Βαρηκοΐα είναι η μείωση της ακοής που οφείλεται σε :
Κληρονομικούς (συγγενείς ) παράγοντες που οφείλονται σε γενετικές ανωμαλίες. Το ποσοστό κληρονομικής Βαρηκοΐας είναι 4 περιπτώσεις κάθε 10000 γεννήσεις.
Επίκτητοι παράγοντες (70-80%).
Άγνωστους παράγοντες (10-40 %).
Η Βαρηκοΐα μπορεί να είναι:
1) Νευροαισθητήριος (αφορά το κοχλιακό νεύρο).
2) Μικτού τύπου Βαρηκοΐα .
3) Βαρηκοΐα τύπου αγωγιμότητας (αφορά την μεταφορά του ήχου από το τύμπανο έως τον λαβύρινθο).
Κληρονομικοί παράγοντες είναι:
1) Η συγγενής ή προγεννητική Βαρηκοΐα :
οφείλεται σε νοσήματα της εγκύου κατά τους 3-4 πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, όπως:
Η ερυθρά είναι η συχνότερη αιτία συγγενούς Βαρηκοΐας.
Η τοξιναιμία της κύησης .
Μεταβολικά Νοσήματα της μητέρας όπως διαβήτης, νεφρίτιδα, υποθυρεοειδισμός.
Η σύφιλη
Η τοξοπλάσμωση
Η χρήση φαρμάκων που είναι τοξικά για το Νεύρο της ακοής, όπως θαλιδομίδη, αμινογλυκοσίδες, κινίνη.
2) Η περιγεννητική Βαρηκοΐα
οφείλεται συνήθως στην προωρότητα ή σε τραυματισμούς κατά τον τοκετό, λόγω ενδοεγκεφαλικής και ενδοκοχλιακής αιμορραγίας. Άλλα αίτια περιγεννητικής Βαρηκοΐας είναι η ασυμβατότητα Rhesus και η εμφάνιση πυρηνικού ίκτερου όπως, και η ανοξία λόγω ασφυξίας κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Η επίκτητη Βαρηκοΐα οφείλεται σε:
1) Μηνιγγίτιδα.
2) Χρήση τοξικών φαρμάκων.
3) Ιώσεις
4) Ακουστικό τραύμα
5) Κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Το παιδί το οποίο χάνει την ακοή του πριν την ηλικία των 7 ετών, χάνει και την ικανότητα της ομιλίας που έχει αποκτήσει.
Άγνωστους παράγοντες (10-40 %).
Ένας σημαντικός αριθμός των περιπτώσεων παιδικής βαρηκοΐας (10-40 %) ανήκει στην κατηγορία άγνωστου αιτιολογίας που δεν προκύπτει ούτε από το ιστορικό , ούτε από την κλινική και εργαστηριακή εξέταση κανένας γνωστός αιτιολογικός παράγοντας.
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ
Επιβάλλεται να γίνεται στα νεογνά υψηλού κινδύνου τα οποία είναι :
1. Παιδιά με ιστορικό κληρονομικής Βαρηκοΐας .
2. Μητέρα που αρρώστησε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης από ερυθρά, έρπης, Λοίμωξη από μεγαλοκυτταροϊο, τοξοπλάσμωση.
3. Νεογνό που παρουσιάζει συγγενείς ανωμαλίες ( δυσπλασία πτερυγίου του ωτός, λαγόχειλο, λυκόστομα ή άλλη γναθοπροσωπική ανωμαλία).
4. Νεογνό πρόωρο με βάρος μικρότερο από 1500 γραμμάρια.
5. Επίπεδα χολερυθρίνης πάνω από 20 mg /100ml ορού
6. Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα .
7. Σοβαρή ασφυξία του νεογνού.
Υπολογίζεται ότι 1 στα 1000 νεογέννητα παρουσιάζουν Βαρηκοΐα και η συχνότητα αυτή αυξάνεται 30-40 φορές στα νεογέννητα υψηλού κινδύνου.
Μεγάλη σημασία έχει η έγκαιρη διάγνωση της παιδικής Βαρηκοΐας για την μετέπειτα εκμάθηση της ομιλίας του παιδιού. Η εκμάθηση της ομιλίας πρέπει να αρχίζει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τόσο με την εφαρμογή ακουστικού Βαρηκοΐας και έναρξη λογοθεραπείας και με την εκπαίδευση των γονέων για να μπορούν να βοηθήσουν το παιδί. Επίσης μεγάλη είναι και η συμβολή των κοχλιακών εμφυτευμάτων.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΑΚΟΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ
Στα νεογνά γίνεται εξέταση της ακοής με σκοπό να εντοπιστούν ποια από αυτά τα παιδιά είναι Βαρήκοα.
Η εξέταση γίνεται με φορητή συσκευή ανάλυσης των ωτοακουστικών εκπομπών –προϊόντων παραμόρφωσης (ΟΑΕ). Ο χρόνος της εξέτασης διαρκεί 2 λεπτά και της συνολικής εξέτασης 5-10 λεπτά. Σε περίπτωση αποτυχίας να περάσει το test, επαναλαμβάνεται εντός 3 μηνών και σε περίπτωση που και αυτή τη φορά αποτύχει να περάσει το test, προχωράμε σε άλλη εξέταση που ονομάζεται προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους με την διαδικασία της μέθης, σε οργανωμένη κλινική. Η κύρια ευθύνη για την έγκαιρη διάγνωση της παιδικής Βαρηκοΐας ανήκει στην οικογένεια. Είναι εξαιρετικά σημαντικό η Βαρηκοΐα να διαγνωσθεί όσο το δυνατόν συντομότερα για να αντιμετωπισθεί το παιδί, έτσι ώστε να έχει σωστή επικοινωνία με το περιβάλλον του και για να αναπτύξει σωστή ομιλία.
Αν το παιδί δεν ανταποκρίνεται και δεν αντιδρά σε έντονα ακουστικά ερεθίσματα όπως θόρυβος, μουσική, δεν απαντάει όταν είναι στο διπλανό δωμάτιο, όταν βάζει πολύ δυνατά την τηλεόραση, αν έχει καθυστέρηση στο να μιλήσει, όταν έχει προβλήματα στην άρθρωση, θα πρέπει οι γονείς να υποπτευθούν ότι κάτι δεν πάει καλά και να απευθυνθούν στο ειδικό ιατρό Ω.Ρ.Λ., ο οποίος θα μετρήσει και το επίπεδο της ακοής του παιδιού, με διάφορες εξετάσεις , ανάλογα της ηλικίας του παιδιού:
1) Ωτοακουστικές (ΟΑΕ) εκπομπές (σε νεογνά).
2) Παιχνιδο- ακοομετρία σε παιδιά ηλικίας από 2-5 ετών.
3) Προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους σε περίπτωση αποτυχίας, να περάσει το test των ωτοακουστικών εκπομπών.
