Τι είναι Πολύποδας της της ρινικής κοιλότητας και του λάρυγγα;
Πολύποδας της ρινικής κοιλότητας και του λάρυγγα: Τα βασικά αίτια εμφάνισης
Οι πολύποδες είναι καλοήθεις όγκοι που συχνά ξεκινούν από τους βλεννογόνους, με τους οποίους συνδέονται με μίσχο, και εμφανίζονται μέσα στις κοιλότητες διαφόρων οργάνων.
Τα είδη του πολύποδα ποικίλουν ανάλογα με τα σημεία στα οποία αυτός παρουσιάζεται, π.χ. πολύποδες μπορεί να εμφανιστούν στον λάρυγγα ή στη μύτη και
τους παραρρινικούς κόλπους, ενώ μπορεί να συναντήσουμε και πολύποδες στο παχύ έντερο, αλλά και πολύποδα του ενδομητρίου. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτές οι ασθενείς οφείλουν να απευθυνθούν σε ειδήμονες για εξέταση και αντιμετώπιση.
Πιο συγκεκριμένα οι πολύποδες της μύτης αποτελούν καλοήθεις και ανώδυνες διογκώσεις του ρινικού βλεννογόνου ή των ιγμορείων. Διακρίνονται σε κατηγορίες ανάλογα με τη φύση τους ως εξής: οι ανάγγειοι πολύποδες (εκείνοι δηλαδή που δεν ματώνουν), οι άνευροι πολύποδες (οι οποίοι δεν μας προκαλούν πόνους) καθώς και οι αμφοτερόπλευροι πολύποδες (δηλαδή εκείνοι που έχουν προσβάλει και τις δύο ρινικές θαλάμες). Συχνά είναι μικροί σε μέγεθος και δεν αποτελούν ιδιαίτερο πρόβλημα. Όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις ασθενών με μεγάλους πολύποδες οι οποίοι μπορεί να αποφράξουν τη μύτη και να προκαλέσουν αρκετές ενοχλήσεις και σοβαρά προβλήματα.
Οι πολύποδες του λάρυγγα μοιάζουν με μικρά ογκίδια ή φουσκάλες και προσβάλλουν είτε τη μια είτε και τις δύο φωνητικές χορδές, ενώ στην ιατρική μπορεί να τους συναντήσουμε και με τους όρους «πολυποειδής εκφύλιση» ή «οίδημα Reinke».
Εμφανίζονται συνήθως στο μέσο των φωνητικών χορδών και το μέγεθός τους, όπως και στην περίπτωση του πολύποδα στη ρινική κοιλότητα, ποικίλει.
Πολύποδας-οι βασικές αιτίες που προκαλούν την εμφάνισή του:
Για τους πολύποδες στη μύτη σημαντικοί παράγοντες που τους προκαλούν είναι το άσθμα, οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, η κυστική ίνωση-γενετική ανωμαλία που προκαλεί παχιά, κολλώδη βλέννα στη μύτη, το σύνδρομο Churg Strauss-σπάνιο νόσημα που προκαλεί φλεγμονή των αγγείων, η ανεπάρκεια βιταμίνης D ακόμα και η κληρονομικότητα-μέσω του καθορισμού των ιδιαιτεροτήτων που έχει το ανοσοποιητικό σύστημα του κάθε ανθρώπου. Πιο συχνά οι πολύποδες εμφανίζονται στους κόλπους που βρίσκονται δίπλα στα μάτια, ωστόσο μπορεί να τους συναντήσουμε σε οποιοδήποτε σημείο της ρινικής κοιλότητας και αποτελούν πρόβλημα που αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας.
Όσον αφορά στους πολύποδες του λάρυγγα η συχνότερη αιτία στην οποία οφείλεται η εμφάνισή τους είναι η κατάχρηση της φωνής. Οι βίαιες δονήσεις των φωνητικών χορδών μπορεί να προκαλέσουν μικροαιμορραγίες οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν τους πολύποδες. Άλλες αιτίες είναι οι ενδεχόμενες αλλεργίες, το κάπνισμα, η χρόνια ρινίτιδα και η παραρρινοκολπίτιδα, η γαστροοισοφαγική – λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση, ακόμα και η υπερβολική λήψη καφεΐνης και αλκοόλ που προκαλούν ξηρότητα στον λάρυγγα και τις φωνητικές χορδές.
Κλινική συμπτωματολογία των πολυπόδων ρινικής κοιλότητας και λάρυγγα:
Παρ όλο που αρκετές φορές η εμφάνιση του πολύποδα στη μύτη μπορεί να μην συνδυαστεί με συμπτώματα, ωστόσο υπάρχει μια κλινική συμπτωματολογία που μπορεί να συναντήσουμε. Αρχικά, συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις να παρεμποδίζεται η ροή του αέρα στο εσωτερικό της μύτης ή να υπάρχει δυσκολία στην εισπνοή και κυρίως στην εκπνοή αέρα. Σύνηθες φαινόμενο αποτελούν και οι διαταραχές όσφρησης, όπως είναι η υποσμία ή η ανοσμία, αλλά και η μειωμένη αίσθηση της γεύσης. Επίσης, αρκετές είναι οι περιπτώσεις ασθενών που παρουσιάζουν ρινορραγίες και έντονες κεφαλαλγίες ή νιώθουν αίσθημα βάρους ανάμεσα στα μάτια. Σχετικά με τα συμπτώματα του πολύποδα στον λάρυγγα, εδώ αυτά είναι εμφανή κυρίως μέσα από τη φωνή. Ανάμεσα στα κυριότερα από αυτά είναι η αλλαγή στη φωνή και η βραχνάδα και η φωνητική κόπωση που συνδυάζονται και με μια αίσθηση ύπαρξης κάποιου ξένου σώματος στο λαιμό. Ο ασθενής συχνά αδυνατεί να αλλάξει τη συχνότητα της φωνής του, ενώ ειδικά κατά τη διάρκεια παρατεταμένης ομιλίας νιώθει ιδιαίτερη κόπωση.
Πώς γίνεται η διάγνωση ενός πολύποδα:
Ωστόσο, καθώς πλέον στην εποχή μας η πρόληψη σχετικά με τα θέματα υγείας φαίνεται να αποτελεί συνήθεια όλο και περισσότερων ανθρώπων, μπορούμε να πούμε ότι μια έγκαιρη διάγνωση είναι δυνατό να κάνει την αντιμετώπιση ενός πολύποδα «παιχνιδάκι» και να βοηθήσει, ώστε να μην πάρει μεγάλες διαστάσεις. Και στις δύο περιπτώσεις, πολύποδα στη ρινική κοιλότητα ή στον λάρυγγα, η εξέταση και διάγνωση θα πρέπει να γίνουν από ειδικό ΩΡΛ.
Τι αποτελεί ένδειξη όμως που θα μπορούσε να προβληματίσει έναν ειδικό, πέρα από την παραπάνω συμπτωματολογία; Στην περίπτωση του πολύποδα στη ρινική κοιλότητα η δυσανεξία στην ασπιρίνη και ένα ιστορικό άσθματος αρκούν, για να υποψιάσουν κάποιον έμπειρο ειδικό σχετικά με την παρουσία της συγκεκριμένης πάθησης. Η διάγνωση πραγματοποιείται στο ιατρείο με μια απλή πρόσθια ρινοσκόπηση και ενδοσκόπηση της ρινικής κοιλότητας. Για να διαπιστώσουμε, όμως, την έκταση της παθολογίας χρειάζεται να προχωρήσουμε σε αξονική τομογραφία.
Σχετικά με τους πολύποδες στον λάρυγγα θα πρέπει σίγουρα να απευθυνθεί κάποιος σε ειδικό ΩΡΛ, εάν υποφέρει από βραχνάδα περισσότερο από 3 εβδομάδες. Η εξέταση που μπορεί να δείξει τυχόν ύπαρξη μιας τέτοιας παθολογίας είναι η λαρυγγοσκόπηση, η οποία πραγματοποιείται με το λαρυγγοσκόπιο, ένα εργαλείο που μας επιτρέπει να δούμε σε μόνιτορ το λάρυγγα σε μεγέθυνση αρκετά μεγάλου βαθμού. Πρόκειται για μια εξέταση γρήγορη που πραγματοποιείται στο ιατρείο και μας δίνει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε σε σχέση με το ακριβές σημείο αλλά και την έκταση του προβλήματος.
Θεραπεία και αφαίρεση των πολυπόδων-μια ανώδυνη διαδικασία: Η θεραπεία της συγκεκριμένης πάθησης, όταν γίνεται η διάγνωσή της, δίνεται σε
συνάρτηση με την έκταση που αυτή έχει λάβει. Στην περίπτωση της ρινικής κοιλότητας, συνήθως προτείνεται φαρμακευτική αγωγή με κορτιζόνη η οποία
χορηγείται είτε από το στόμα, είτε με εισπνεόμενα spray είτε με ενέσιμα διαλύματα.
Εάν το πρόβλημα είναι αρκετά εκτεταμένο ο ασθενής είναι πολύ πιθανό να μην αποφύγει την αφαίρεση του πολυπόδων μέσα από ενδοσκοπική χειρουργική της ρινός, κατά τη διάρκεια της οποίας οι περιοχές που έχουν προσβληθεί από τους πολύποδες «καθαρίζονται» κι έτσι ο ασθενής ανακουφίζεται και σε συνδυασμό με την τακτική παρακολούθηση μπορεί έως και να εξαλείψει την πιθανότητα υποτροπής.
Σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι ακόμα και σε αυτή την περίπτωση της χειρουργικής επέμβασης δεν υφίσταται κανένα είδος πόνου, δεν πραγματοποιείται καμία εξωτερική τομή και η επούλωση είναι άμεση και ταχεία, έτσι ο ασθενής επιστρέφει πολύ σύντομα την καθημερινότητά του ανακουφισμένος πλέον από οποιοδήποτε σύμπτωμα.
Στην περίπτωση που υπάρχει ένας πολύποδας στον λάρυγγα η αφαίρεσή του μέσα από χειρουργική επέμβαση είναι σχεδόν αναπόφευκτη και πάλι όμως η
μικρολαρυγγοσκόπηση, όπως ονομάζεται η διαδικασία, είναι ανώδυνη και χωρίς τομές. Συνήθως η αφαίρεση εδώ γίνεται με τη χρήση laser και το υλικό που
αφαιρείται είναι σημαντικό να σταλεί για ιστολογική εξέταση, καθώς ένας πολύποδας που εξαρχής φαίνεται καλοήθης, μπορεί τελικά να κρύβει κάποια κακοήθεια που πρέπει να ανιχνευτεί εγκαίρως και να προσεχθεί περαιτέρω στην πορεία. Επίσης εδώ ο χρόνος επώασης είναι λίγο μεγαλύτερος, καθώς ο λάρυγγας χρειάζεται χρόνο, για να συνηθίσει στις νέες συνθήκες. Μάλιστα προτείνεται πολλές φορές να γίνουν και κάποιες συνεδρίες λογοθεραπείας, προκειμένου η φωνή να επανέλθει ακόμα πιο ομαλά, ενώ όπως είναι φυσικό θα πρέπει μετά από το χειρουργείο να περιορίζονται έως να αποφεύγονται όλες εκείνες οι βλαβερές συνήθειες που οδήγησαν στη δημιουργία των πολυπόδων.
